DE ZWAKSTE

Waarom zou je voorkeur geven aan de meest zwakke?

Is dat niet tegen de natuurwet?

Het voortbestaan van de soort wordt verzekerd,
doordat de sterkste telkens weer overwint.

Voorkeur geven aan de zwakke…

Is dat niet contraproductief?

Schaarse middelen zet je best daar in
waar ze het meest renderen!

Waarom zou je inzetten op de meest kwetsbaren?

Er zijn er die zeggen dat je er gelukkig van wordt,
dat het je vreugde geeft...

Er zijn echter mensen die in hun existentiële vertrouwen zo diep en veelvuldig gekwetst zijn dat ze nog nauwelijks aansluiting vinden bij de samenleving.

Ze zijn moeilijk te helpen,
ze wekken weerstand op,
weerzin soms.

Waarom zou je inzetten op de meest kwetsbaren?

Waarom zou je een verbond aangaan met wie niemand zich wil verbinden?

Waarom zou je je eigen persoon moedwillig riskeren?

Ik zie geen andere reden dan het geloof.

Het geloof in de diep verborgen capaciteiten, het diep verborgen vermogen tot liefhebben… in iedere mens.

Geen betere verwoording dan de Bijbelse:

wil je winnen… geef dan,

wil je helen… breek dan,

wil je leven… heb dan lief.

Naar Kris Buckinx in ‘Op het andere been’ - uitgave Halewijn

Dit jaar gaat onze Soep op de stoep actie door op zondag 12 december, derde zondag van de Advent, na de viering van 11 uur in de kerk. Je kan er dit jaar enkel potten soep kopen. Jouw vrije bijdrage gaat volledig naar de projecten van Welzijnszorg. Dit jaar voert Welzijnszorg actie voor een leefbaar Woonbeleid. Er zijn sociale woningen maar veel te weinig. Er zijn huursubsidies, maar veel te weinig. Schaarste betekent concurrentie, concurrentie zorgt voor uitsluiting. Onze bijdrage kan een verschil maken. 

***************************************************************************************

HINDERNISSEN

Je hebt van die vervelende hindernissen die aangeboren zijn,
die het soms moeilijk maken in ‘t leven.

Je kan er niet zo heel veel aan doen.

Er mee leren leven, zeggen ze.
Er vrede mee hebben.

Er zijn er andere die je jezelf aan doet.

‘De beste willen zijn’ of ‘perfect willen zijn’,
niet genoeg in eigen kunnen geloven,
bang zijn kortom.

… Ook voor jezelf kan je barmhartig zijn.

En dan zijn er nog de hindernissen
die we mekaar aandoen:
het gras voor mekaars voeten maaien,
een ander met de brokken laten zitten,
een ander in de kou zetten.

Hindernissen dus, heuveltjes …
en soms onoverbrugbare bergen.

Mensen zien er tegen op.

Het leven wordt een last,
te zwaar om dragen.

Leeft ook in jou een droom,
dat het mogelijk moet zijn,
de weg door ‘t leven voort te gaan?

Dat alle mensen bestemd zijn
tot een zinvol leven,
verschillend,
maar toch even waardevol?
Ook jouw droom?

Laat ons dan de meeste hindernissen slopen.

Laat ons hen die in de put zitten
of voor een hoge berg staan,
zacht en fijngevoelig,
maar ook onvoorwaardelijk steunen.

Als heuvels langzaam zullen slinken
en bochtige wegen rechter zullen gaan,
zal je aan het eind
een horizon zien rijzen, een licht
en in dat licht een droom, Gods droom.

En, geloof me, zijn droom lijkt op de jouwe.

Naar Kris Buckinx mei 2021

IK ZOEK EEN PLEK

Altijd onderweg, nergens thuis,

zoek ik een plek,

waar ik mezelf mag zijn,

waar mijn dromen wortel mogen schieten,

waar ik beschutting vinden mag voor de nacht,

voor mijn diepste angsten en liefdes,

voor mijn ja’s en voor mijn nee’s,

voor mijn ongeduld en twijfel,

voor mijn creativiteit en kracht.

Altijd onderweg, nergens thuis,

heen en weer geslingerd

tussen agenda’s, mensenvragen,

tussen moeten en niet kunnen,

tussen gisteren en morgen,

tussen weg van één en bij elkaar.

Altijd onderweg en nergens thuis,

onderweg naar ’t land van belofte,

van Nazareth naar Bethlehem,

van Jeruzalem naar Jericho.

Land van vlucht en van ellende

land van zorg en voorspoed

land van honger en onderdrukking ,

land van recht en evenwaardigheid.

Ik - zoek – een – plek!

We doen of we alléén

die plek wel zullen vinden.

Ik twijfel.

Hebben we mekaar niet nodig,

herders, éénvoudigen,

die verhalen vertellen als wegwijzers?

Zelfs in de nacht zien ze helder.

Ik zoek een plek.

Naar Kris Buckinx, uit ‘Op het andere been’, uitgave Halewijn