Witte Donderdag: Liefde gedeeld.
Evangelielezing
Joh 13, 5-8
Daarop goot Hij water in het wasbekken
en begon de voeten van de leerlingen te wassen
en ze met de doek waarmee Hij omgord was af te drogen.
Zo kwam Hij bij Simon Petrus,
die echter tot Hem zei:
“Heer, wilt Gij mij de voeten wassen?”
Jezus gaf hem ten antwoord:
“Wat Ik doe, begrijpt ge nu nog niet,
maar later zult gij het inzien.”
Toen zei Petrus tot Hem:
“Nooit in der eeuwigheid zult Gij mij de voeten wassen!”
Jezus antwoordde Hem:
“Als gij u niet door Mij laat wassen,
kunt gij mijn deelgenoot niet zijn.”
Overdenking
Het Joodse Paasmaal herdenkt de exodus: de gemeenschap gaat samen op weg naar een ander land, naar het beloofde land, naar het land van andere normen en waarden.
Johannes laat Jezus, voor het feest begint, de voeten van zijn leerlingen wassen. Dat deed normaal een slaaf bij zijn meester en diens gasten: voeten wassen, inspecteren op wondjes, masseren met olie om ze zo te laten helen.
Petrus en ook wij vandaag moeten bereid zijn te aanvaarden dat deze handeling, dit slafelijk en tegelijk helend gebaar ons de ‘innerlijke houding’ van ten volle dienstbaar
zijn voor elkaar aanmeet.
Voetwassing is de rollen omdraaien…de normen op hun kop zetten en zelf aan de slag gaan voor je medemens. Dit gebaar, gekoppeld aan het delen van brood en wijn, geeft nog sterker inhoud aan: eten geven, drinken geven, kleding geven, gastvrij zijn, zieken bezoeken, gevangenen niet aan hun lot overlaten; het is voluit deelzaam zijn, volop Broederlijk Delen.
Het vraagt veel moed te durven geloven dat alleen deze belangeloosheid ons en heel de wereld op weg zet naar het volle leven.
Eens (Jan Van Opbergen)
Eens, lang geleden is de mens begonnen
met zaaien en maaien,
met dorsen en malen,
en hij bakte het eerste brood,
om goed van te eten en
dan weer verder te gaan.
Eens, lang geleden is de mens begonnen
met planten en sproeien,
met plukken en persen,
en hij vulde de eerste beker met wijn,
om goed van te drinken en
dan weer verder te gaan.
Eens, lang geleden is een mens begonnen
met zoeken en vinden,
met geven en delen,
en hij nam het brood en de beker
en werd de eerste die zei:
brood met anderen gedeeld
en wijn voor anderen verschonken,
om mens van te worden en
dan weer met velen verder te gaan.
Eens, ooit,
- nog hoeveel eeuwen kan het duren -
zullen wij leven, voorgoed en zonder angst,
van geven en ontvangen,
van aanzien en beminnen,
en voor het eerst zullen wij weten,
dat liefde is gedeeld en leed vergeten,
dat de hemel de aarde is,
om zo maar eindeloos verder te gaan.
Geheel samengebracht, geput en geschreven vanuit de kracht van onze ‘Colomanese’ liturgische werking.
Met bijzondere dank aan Paul en Pieter en warme groet van Frie.
Jan laat ook nog weten:
U kan de viering van het Laatste Avondmaal vanuit Leliëndaal volgen via de linken of: https://www.kerknet.be/organisatie/kerk-mechelen of: https://www.onzelievevrouwoverdedijle.be/ Met een dikke merci aan allen die het mogelijk maken.
Andermaal ook heeft Wannes Vanderhoeven, organist-titularis van Onze-Lieve-Vrouw over de Dijle voor een orgelmeditatie gezorgd. Om in de stemming te komen: https://youtu.be/M8w8D_6rflk "Ubi caritas et amor, Deus ibi est".
****************************************************************************************************************************************************************
Paastriduüm: Op weg naar hoop.
Tijdens de Goede Week denken we terug aan een reeks gebeurtenissen uit het leven van Jezus die sterk met elkaar verbonden zijn. Samen vormen zij een bemoedigend antwoord op vele vragen en situaties uit elk mensenleven vandaag.
We willen erg moeilijke situaties waarmee anderen of wijzelf geconfronteerd worden zeker niet gaan minimaliseren. Integendeel, het lijden van ieder mens willen we ernstig nemen.
Ook als het lijden nog pijn doet, moet Goede Vrijdag Goede vrijdag kunnen zijn en op Stille Zaterdag hoeft niets, maar kan verrijzenis wel gebeuren…
De hoop die ons deze week wordt toegezegd is dat het lijden het einde niet is. Uiteindelijk is de onvoorwaardelijke liefde sterker dan alles wat de levensweg van mensen op een 'dood' spoor brengt.
Wij willen de laatste week van de veertigdagentijd beleven als een samenhangend veelluik en elk element erin is waardevol en moet ernstig genomen worden. Alle gebeurtenissen van deze dagen eindigen uiteindelijk op een harmonieus, hoopgevend slotakkoord: Pasen!
Geheel samengebracht, geput en geschreven vanuit de kracht van onze ‘Colomanese’ liturgische werking.
Met bijzondere dank aan Paul en Pieter en warme groet van Frie.
Je leest hier telkens een stukje, elke bijzondere dag van deze week tot aan Pasen (nvdr)
PALMZONDAG
 |
Beste mensen allemaal, We staan in deze bijzondere tijd aan het begin van een bijzondere week: de Goede Week. Net als de andere diensten kunnen we Palmzondag niet vieren in onze kerken. Wel is er de mogelijkheid om via internet liturgisch verbonden te blijven. Opnieuw wordt er uitgezonden vanuit de kerk van Leliëndaal in de Bruul. Surf zondag naar: of: https://www.kerknet.be/organisatie/kerk-mechelen of: https://www.onzelievevrouwoverdedijle.be/ Als bijlage een digitaal palmtakje met bezinnende tekst; een initiatief van het CCV, partner in christelijk vormingswerk. U kan het digitale palmtakje naar believen afdrukken en vermenigvuldigen en er wellicht anderen plezier mee doen. Sterkte en vertrouwen voor ons allen! Beste groeten van Jan |
Nu we niet samen kunnen vieren, kan je toch via de website mee volgen wat de werkgroep Broederlijk Delen heeft voorbereid.
En daar staan we dan op Palmzondag te zwaaien en te roepen. Tot we hees geworden zwijgen en onze mantels weer uit het stof rapen. Jezus’ keuze in de woestijn voor deelzaamheid is fundamenteel geweest. Op Palmzondag en in de goede week zien we hem de volle consequenties dragen.
|
van zand en bron is het verhaal het is van geest en wind de vasten laait van deelzaamheid waarin je vrede vindt |
hosanna reikt tot in de wolken de mantels op de grond mensen kort van weten en “god-red-ons” verstomt |
Evangelielezing
Intrede in Jeruzalem naar Matteüs 21,1-11
Vera en haar moeder hadden gekeken naar de intocht van de soldaten. ’Wat was dat? Waarom keken die soldaten zo boos”?, vraagt Vera.
“Nou”, antwoordt mama, “dat was even om te laten zien dat alle mensen moeten luisteren naar deze soldaten”
Vera vindt het maar niks, zij luistert liever naar Jezus, dat is pas een koning die ons allemaal zal redden!
“Komt Jezus ook naar Jeruzalem”, vraagt Vera.
“Jazeker Vera, antwoord mama. “Hij komt volgende week, dat heb ik net gehoord”!
Die week droomt Vera van de intocht van Jezus. Zal er ook een rode loper liggen? Zijn er dan ook zo’n grote, zwarte paarden bij? Heeft Jezus misschien wel een prachtige mantel en een kroon van goud op? Iedere dag vraagt zij aan haar moeder, wanneer het zover is.
En eindelijk is het dan zover. De mensen verzamelen zich bij de poort van hun stad. Ze hebben palmtakken van de bomen getrokken om mee te zwaaien.
“Ik wil ook een tak”!, zegt Vera.
Mama is gelukkig groot genoeg. Zij trekt een flinke palmtak van de boom.
“Hosanna! Hosanna”!: roept haar moeder.
Vera is helemaal opgewonden. Jezus komt de stad in.
De koning die ons allemaal redden zal.
Iedereen staat langs de weg. Zien ze Hem aankomen?
Vera trekt mama aan haar jas.
“Mama, ik zie niks”!, zegt Vera
Mama tilt Vera op en zet haar op haar schouders. Nu kan zij het beste zien van allemaal! Na een tijdje wachten zien ze Jezus aankomen. Maar wel anders dan zij had gedacht! Niet hoog op een glanzend paard, maar op een klein, pluizig ezeltje. Geen mooie mantel en geen gouden kroon. Geen zwaarden, maar palmtakken. “Mama, er ligt geen kleed op de weg”, zegt Vera verontwaardigd. Pijlsnel zet mama haar weer op de grond. Zij trekt haar jas uit en legt die op de weg. Vera zet grote ogen op. Mama’s beste jas! In het stof! Alle andere mensen doen het ook.
Er blijft nog een gaatje over, waar Vera gauw haar jas in legt. Een bont kleed is het: Zoveel mensen, zoveel kleuren.
Nu staat zij vooraan. Vera kan Hem zo aanraken. Geen harnas, geen zwaard. En Hij kijkt zo vriendelijk. “In de hemel vrede”! Zingen de mensen. “In de hemel Gloria”! Vera laat haar jas liggen en loopt achter Hem aan. “Hosanna”!, roept Vera nu ook.
De andere kinderen doen mee. En zo lopen ze door tot ze in de tempel zijn. Daar roepen ze nog harder!
Er zijn daar belangrijke mensen, die boos kijken. Ze zeggen tegen Jezus dat het uit moet zijn met dat gejuich. Maar Jezus antwoordt: “Als de kinderen ophouden, dan gaan de stenen juichen”! En zo blijven ze juichen en zingen totdat Jezus weggaat. Nou ga ik naar de stilte, zegt Jezus.
Als Vera thuis komt, heeft mama het stof al uit haar jas geklopt.
“Het was geen gewone koning, Hij huilde zelfs een beetje op het laatst”, zegt Vera. Ze naderden Jeruzalem en kwamen in Betfage op de Olijfberg. Daar stuurde Jezus twee leerlingen eropuit met de opdracht: ‘Ga naar het dorp daar vlak voor je. Jullie zullen er meteen een ezelin vinden, die vastgebonden staat en een veulen bij zich heeft. Maak ze los en breng ze bij Me. En als iemand jullie iets zegt, zeg dan: “De Heer heeft ze nodig. Maar Hij stuurt ze meteen terug.” ’ Dit is gebeurd opdat vervuld zou worden wat bij monde van de profeet gezegd is: Zeg tegen de dochter Sion: zie, uw koning komt naar u toe, zachtmoedig en zittend op een ezel, op een veulen, het jong van een lastdier. De leerlingen gingen en deden wat Jezus hun opgedragen had. Ze brachten de ezelin en het veulen, legden er kleren overheen, en Hij ging erop zitten. Zeer veel mensen spreidden hun kleren uit op de weg, anderen sneden takken van de bomen en legden die op de weg. Zowel de menigte die voor Hem uit ging als die welke Hem volgde, schreeuwde: Hosanna, de Zoon van David. Gezegend is Hij die komt in de naam van de Heer. Hosanna, in de hoogste hemel. Toen Hij Jeruzalem binnengetrokken was, kwam de hele stad in beweging en ze vroegen: ‘Wie is dat?’ De mensen zeiden: ‘Dat is de profeet, Jezus van Nazaret in Galilea.’
Samen liturgie vieren in de Paastijd 2020 : "Deelzaamheid"
 |
|
Samen liturgie vieren in de Paastijd
Vanaf de tweede helft van de vierde eeuw vieren christenen het ‘Heilige Triduüm’ waarbij de kruisiging en de begrafenis van Jezus toegevoegd werden aan het feest van Zijn verrijzenis. In de tweede helft van vorige eeuw werd dan - in verschillende stappen - vorm en inhoud gegeven aan de Goede Week zoals wij die nu kennen. Het paastriduüm is het middelpunt, het hart van het kerkelijk jaar. In drie stappen worden we ons - via de liturgie - bewust van de nauwe band tussen eucharistie, kruis en opstanding. Op Witte Donderdag vieren we het Joodse Paasmaal en verbinden dit met de symboliek van de voetwassing. We vieren de Exodus naar het beloofde land, het land met andere normen, waar Jezus ons uitnodigt om dienaar van mensen te zijn. Na de viering wordt de soberheid, die de veertigdagentijd vraagt, nog benadrukt: het tabernakel is leeg, het altaar is leeg, er zijn geen kaarsen, niets, enkel het naakte altaarhout. Goede Vrijdag plaatst in die leegte de droefheid rond het lijden van Jezus en de verslagenheid na zijn dood. We vieren geen eucharistie. We komen samen rond het kruis en zoeken steun bij elkaar en we delen ons lijden met elkaar. Tegelijk overstijgen we onze eigen kleine kring en erkennen dat er overal aandacht moet zijn voor klachten van vereenzaming, te weinig ondersteuning, te weinig deelzaamheid en te weinig omringing. We zoeken bij wie, hoe en waar we nog intenser en nog meer solidair aanwezig en nabij willen zijn. De Paaswake begint met het vuur en de paaskaarsen worden gewijd. We ervaren terug licht en warmte. Het Paasfeest herinnert ons eraan dat niet de dood het laatste woord heeft. We krijgen nieuwe toekomst van Hem/Haar die wij Onze Vader en Onze Moeder noemen. We wilden - binnen onze Emmaüsparochie - het triduüm zijn plaats geven als één geheel met intense en krachtige vieringen als grondige voorbereiding op Pasen. Door de drie dagen te vieren in eenzelfde ruimte benadrukken we hun onlosmakelijke verstrengeling met elkaar. Wij worden er meer door aangesproken en er vormt zich een spanningsboog van verbondenheid met de hele Emmaüsparochie. Wij krijgen bevestiging en versterking van onze hoop en ons oer-vertrouwen op een nieuwe toekomst die God met ons wil delen in een onvoorstelbare deelzaamheid van licht en zalig zijn. (Frie Niesten 02/2020) Door de maatregelen rond corona kunnen we dit echter niet helemaal waar maken. We zullen wel in gedachten met elkaar verbonden zijn! *************************************************************************** |
Vijfde zondag van de vasten: DUURZAAMHEID
Nu we niet samen kunnen vieren, kan je toch via de website mee volgen wat de werkgroep Broederlijk Delen heeft voorbereid.
Lazarus mag leven
Kan je in deelzaamheid verder gaan dan leven delen?
Verder dan iemand uit de uitzichtloosheid halen?
Van stijve stramheid en donkerte weer laten lopen in het licht?
Van uitzichtloosheid, van onderdrukking,
van rechteloosheid weer laten hopen en ten volle leven?
|
van zand en bron is het verhaal van zand en bron is het verhaal het is van geest en wind waarin je vrede vindt |
zachte woorden bij een graf van zand en bron is het verhaal hard en kil de tijd warmte van tezamenheid |
 |
Corona-update 23 maart (officiële mededeling)
BERICHT VAN DE BELGISCHE BISSCHOPPEN
Goede Week 2020: alle publieke kerkelijke vieringen afgelast
Richtlijnen van de bisschoppen van België
De verspreiding van het corona-virus verplicht alle overheden en instellingen van ons land tot uiterste voorzichtigheid. Ook de Kerk wil een verdere verspreiding van het corona-virus voorkomen. Daarom hebben de bisschoppen van België beslist om de schorsing van alle publieke kerkelijke vieringen te verlengen tot en met 19 april. Pas wanneer zowel de burgerlijke als de kerkelijke overheden daartoe de toelating geven, zullen opnieuw publieke kerkelijke vieringen kunnen plaatsvinden. Ze nemen deze maatregelen in overeenstemming met de voorstellen en het voorbeeld van paus Franciscus over mogelijke aanpassingen in de viering van de komende paastijd.
Alle liturgische diensten van de Goede Week (5-12 april 2020) worden geschorst. Om de gelovigen toe te laten deze diensten te volgen via radio, tv of livestream kan de bisschop voor enkele plaatsen een uitzondering maken. Slechts de medewerkers die noodzakelijk zijn voor deze viering met opname, kunnen in de kerk aanwezig zijn. Daarbij zullen zij de regels van ‘social distancing’ of een ‘veilige afstand’ zorgvuldig in acht nemen.
Deze schorsing geldt voor alle kerken en kapellen waar een publieke eredienst plaatsvindt, inbegrepen alle kapellen of gebedsruimten van kloosters, katholieke instellingen of bedevaartsoorden. Ze geldt eveneens voor niet-katholieke gemeenschappen die gebruik maken van katholieke kerken of kapellen. Contemplatieve of monastieke religieuze gemeenschappen kunnen het getijdengebed en de diensten van de Goede Week enkel vieren in besloten kring, zonder gasten of bezoekers.
Informatie over welke liturgische diensten tijdens de Goede Week kunnen gevolgd worden op radio, tv of livestream kan men vinden op Kerknet en Cathobel (zowel op de algemene als op de bisdomsites).
*****************************************************************************************************************************************
Delen doet goed!
*************************************************************************************************************************************************