God, we blijven zo vaak verstrikt in de netten van hebben en houden. Onze ogen blijven gericht op de kleine kantjes van het samenleven, op de etalages van de winkels, op het genot dat de reclame ons belooft.
Vergeef ons onze dwaalsporen. Trek ons los uit dit moeras van consumeren, presteren en concurreren. Doe ons de berg opgaan en wek ons verlangen naar een nieuwe tijd. Doe ons gaan naar een land waar toekomst is voor al wat leeft.
God, laat ons, door U gedreven, samen de berg van de stilte, van het vergezicht opgaan. Om in het licht van uw Woord te verhelderen wat mensen voor elkaar verduisteren: dat wij broeders en zusters zijn van elkaar, dat niemand boven een ander staat, dat we macht te verdelen hebben onder elkaar, dat we kinderen en kwetsbare mensen moeten beschermen.
Geef ons de kracht om bergen te kunnen beklimmen waarvan we soms denken dat ze onbereikbaar zijn. Geef ons de kracht om bergen te verzetten, wanneer we er soms de moed niet voor hebben.
Geef ons de kracht om U steeds te zien, wanneer we verkeerde kant uitkijken.
Laat ons bidden voor al die mensen die zich zo hard inzetten voor het leed van anderen.
Voor al die medewerkers van NGO’s die zo’n mooi werk verrichten in landen waar zoveel armoede is. Voor alle mensen die zich overal ter wereld inzetten om van onze wereld een mooiere wereld te maken.
God, ook wij willen vasthouden wat ons schitterend lijkt.
Zoals Petrus die op de berg drie tenten wou optrekken.
Maar de weg van Jezus gaat verder in het dal, waar keuzes moeten gemaakt worden en tegenstand wacht.
Laat uw stem die zegt: “Hier, mijn geliefde zoon, luister naar hem!” ons wakker houden.
Geef dat wij elkaar steunen om samen die weg te gaan.
Dat Congo mag doorbreken als milieugrootmacht!
Gods rijk is gelijkwaardigheid.