Spring naar de inhoud

Vredeslicht 2024: 14 december

December is een donkere maand. Maar overal waar je komt, merk je dat mensen weigeren zich neer te leggen bij die duisternis. We hangen duizenden lichtjes op, thuis, op straat, in een boom, overal.
December is een koude maand. We warmen ons aan een kop koffie, thee of soep, aan de gezelligheid van het samenzijn om die koude te verjagen. Ondanks de koude wordt het straks zelfs ineens de warmste week.

Al eeuwenlang zoeken mensen licht en warmte rond een vuur. En hoewel we vandaag dat vuur niet per se nodig hebben om licht en warmte te verkrijgen, toch… toch is het duidelijk dat de mens van vandaag, dat de hele wereld vandaag snakt naar licht in de duisternis, naar warmte in soms kille tijden.                                                                         

Martin Luther King zei het ooit zo: “Duisternis is niet in staat om duisternis te verdrijven. Enkel licht kan dat. Haat kan geen haat verdrijven, enkel liefde kan dat.”                             

We willen stilstaan bij de kracht van dat licht, bij de kracht van liefde. We doen dat rond een vuur, een aanstekelijke vlam,.. We komen samen rond het vredeslicht.   

Sinds 1986 wordt het vredeslicht jaarlijks door de burgemeester en een kind in Bethlehem aangestoken en van daaruit overgevlogen naar de Oostenrijkse stad Linz. En vanuit Linz wordt het dan verder verspreid over Europa. Zo gaat het al bijna 40 jaar… tot dit jaar. Door het uitdeinend conflict in het Midden-Oosten heeft Austrian Airlines al zeker tot en met 15 december zijn vluchten noodgedwongen opgeschort.

Over dus naar Plan B en dat bevindt zich in Avelgem, West-Vlaanderen. Daar wordt namelijk het vredeslicht het hele jaar door brandend gehouden door een echtpaar. De nationale coördinator van het Vredeslicht is het daar begin deze week gaan ophalen en heeft het naar Anderlecht gebracht en daar is Griet, begeleidster van de vormelingen het donderdag gaan halen. En nu is het hier bij ons. Het vredeslicht dat we hier vandaag bij ons hebben, is dus meer dan ooit een waak-vlam die ons wakker houdt voor vrede. Van hieruit zal dit licht weer verdergaan. Niet enkel naar Mechelse gezinnen en gemeenschappen, maar ook bv. naar de school Paridaens uit Leuven; naar de parochie Sint-Gerardus Majella uit Buggenhout-Opstal en de parochie Sint-Amandus uit Malderen.

“Licht geven aan diegenen in het donker, mensen die verdwaald zijn in de mist.” Je zou dit een goede samenvatting kunnen noemen van wat Het Koraalhuis doet. Net als vorige jaren gaat de opbrengst van de verkoop van onze vredeslichtjes naar dit mooie werk. Het Koraalhuis is een sociaal project hier in Mechelen. Zij proberen op een eenvoudige manier licht te zijn voor al diegenen die elders uit de boot vallen.

Belangrijker nog dan de echte vlam mee te nemen en te verspreiden, is om zelf dat licht in de wereld te zijn, om zelf licht en warmte uit te stralen naar anderen toe. Het is de boodschap die ook Stef Bos uitzingt in zijn lied ‘Geef Licht’. Dit lied vormde de rode draad door de viering.