In een zorgvuldig opgebouwde viering rond Maria, troosteres der bedrukten, legde Paul op verrassende wijze de link met één van de decorelementen in onze kerk. (De scherven van de vaas werden volgens de Japanse sierkunst Kintsugi weer aan elkaar gelijmd met goudaders.)
Paul gebruikte dit beeld om uit te leggen dat Maria voor ons, gelovigen, is als de goudaders op de vaas: ze verbindt én verrijkt. We krijgen in ons leven soms te maken met tegenslagen en krijgen het gevoel dat het leven stuk is. Als we echter niet bij de pakken blijven zitten en de stukken weer proberen bijeen te brengen tot een nieuw geheel, dan kunnen we weer verder. Als gelovigen vinden we hiervoor vaak de steun bij Maria.
Zo bouwen we aan een nieuwe wereld: ‘Steen voor steen’. Dat lied zongen we nadien ook uit volle borst, gedragen door Pauls enthousiasme.
Op het einde van de viering overhandigden we Paul de kaartjes voor zijn 95ste verjaardag samen met een kleine attentie. Zijn grootste geschenk was de massale opkomst voor deze viering.
Tijdens de drink achteraf werden nog heel wat fijne herinneringen opgehaald.
En Paul? Die genoot van de warmte waarmee hij omringd werd.
